Bieganie wzmacnia m.in. system immunologiczny oraz ma zbawienny wpływ na serce i układ krążenia. Jest również sposobem na walkę ze stresem i depresją.
Jeszcze całkiem niedawno byłam zestresowaną pracoholiczką. Nie można mnie było oderwać od komputera i obowiązków. Wracałam z biura i znowu siadałam do pracy. Byłam bardzo zmęczona, ale poczucie obowiązku nie pozwalało mi na odpoczynek. W końcu mój organizm powiedział STOP.
Po powrocie z pogotowia postanowiłam przewartościować swoje życie. Wróciłam do lat kiedy intensywnie ćwiczyłam. Bardzo lubiłam biegać. Po powrocie z treningu moje mięśnie były zmęczone, ale byłam rozluźniona psychicznie i szczęśliwa. Wszystko to dzięki podniesionemu poziomowi endorfiny czyli hormonu odpowiedzialnego za poczucie szczęścia.
Przyznaję, że w czasie treningów czasami trudno mi było oderwać się myślami od swoich problemów. Analizowałam je i zastanawiałam się jak powinnam je rozwiązywać. I wiecie co? Zauważyłam, że w trakcie biegania nie miałam problemu z podejmowaniem trafnych decyzji. Byłam bardzo kreatywna. Jak się okazuje dzieje się tak dzięki wzrostowi w czasie biegu dopaminy i epinefryny – neurotransmiterów, które poprawiają komunikację między głównymi częściami mózgu.
Po wysiłku fizycznym, kiedy byłam dotleniona, z przyjemnością siadałam do nauki. Bardzo szybko przyswajałam wiedzę i przetwarzałam informacje. Działo się tak, ponieważ w czasie biegu wzrasta poziom neurotrofin – białek kluczowych dla rozwoju i naprawy układu nerwowego. Ich poziom maleje natomiast wraz z wiekiem, pod wpływem stresu i w stanach depresyjnych. Zmiany te upośledzają pamięć. Można to zmienić właśnie za pomocą ćwiczeń ruchowych.
W tamtych dniach nie było mowy o depresji, stresie i innych negatywnych emocjach. W trakcie biegu – dzięki głębokim wdechom stymulującym układ nerwowy – mój organizm wyrzucał z siebie gniew, zmęczenie i smutek. Bieganie jest lepszym antydepresantem niż leki farmakologiczne. Tak jak leki powoduje wzrost nowych komórek nerwowych, ale nie ma skutków ubocznych wywołanych przez leki w postaci wzrostu wagi ciała i obniżonego libido.
Wysiłek fizyczny i osiąganie kolejnych celów dawały mi również satysfakcję a tym samym poprawiały również moje poczucie wartości. Dodawały wiarę we własne siły i poczucie większej kontroli nad moim życiem. Mogłam przenosić góry.
Miałam w sobie wiele energii nawet po treningu. Wiele razy włączałam muzykę i jeszcze przez kilka minut tańczyłam.
Czas wrócić do biegania! Zachęcam was do tego.
