Pytanie o hobby zwykle jest dla ciebie niewygodne? Nie szukaj wymówek. Pasję ma każdy, choć nie wszyscy pozwalają się jej rozwinąć. Jak to zmienić? Rozejrzyj się wokoło i zadaj sobie kilka trudnych pytań. Odpowiedzi będą twoim kompasem. Jeśli mu zaufasz, znajdziesz zajęcie, które pochłonie cię do reszty, a ty znów poczujesz się jak dziecko. Gotowa?
Jak znaleźć czas na hobby?
W dobie szybkiego tempa życia, natłoku technologii i środków masowego przekazu, hobby kojarzy nam się z zabawnymi zainteresowaniami, w które „bawią się” dorośli. „Chyba mają za dużo wolnego czasu” – mawiają co bardziej krytyczni z nas i mają trochę racji. Osoby, które rozwijają pasję, poświęcają jej bardzo dużo czasu, rezygnując chociażby z aktywności w mediach społecznościowych, wypadów do kina, czy oglądania seriali. To wyzwanie, z którym nie musieli się borykać chociażby nasi rodzice, którzy z nudów i braku dostępu do multimedialnych i kulturalnych atrakcji, zabijali nudę łowiąc ryby, dziergając na drutach, zbierając znaczki czy po prostu spotykając się ze znajomymi. Nasze pokolenie może pozwolić sobie na wszystko, o czym zamarzy, a w tym natłoku bardzo łatwo się pogubić.
Po co nam zainteresowania?
Choć otaczający nas świat uległ przeobrażeniu, potrzeba posiadania pasji jest w nas niezmienna. Hobby to czynności, które wykonujemy z pełnym poczuciem wolności. To nasze zainteresowanie, a nie obowiązek. Dlatego oprócz uczucia suwerenności, hobby jest informacją o tym, co tak naprawdę lubimy robić, do czego mamy predyspozycje, a co za tym idzie – kim jesteśmy. To sposób na poznawanie siebie i rozwój, w czym dopingują nas sukcesy i satysfakcja. Brak hobby i pomysłów na nie, może być więc oznaką braku przyzwolenia na życie w zgodzie ze sobą lub braku zaufania do swojej osoby. Jak popracować nad zmianą?
Co jest moją pasją?
Chęć szybkiej odpowiedzi na powyższe pytanie może wiązać się z niejednym rozczarowaniem. Pasja nie rodzi się z dnia na dzień, a ta, którą schowaliśmy głęboko w sobie (nawet na całe lata) jest trudna do odnalezienia. Pomogą szczere pytania i obiektywny wgląd we własny styl życia.
Jednym ze sposobów jest przypomnienie sobie, jakie zajęcie angażowało nas najbardziej, kiedy byliśmy dziećmi: sport, rysowanie, a może kontakt z rówieśnikami? Zastanów się, by znaleźć trop. Kolejną wskazówką jest teraźniejszość. Jeśli po pracy realizujesz dodatkowe projekty, mimo iż nie wymaga tego sytuacja finansowa, może okazać się, że rozwój właśnie w tym kierunku jest tym, co interesuje cię najbardziej. A co, gdyby praca nie była konieczna? Gdybyś wygrała w totolotka i nie musiała martwić się o nic?
Jak pielęgnować zainteresowania?
Pamiętaj, że twoje zainteresowania są częścią ciebie, traktuj je więc tak, jakbyś sama chciała być traktowana. Ważna jest uczciwość, otwarty umysł oraz wyrozumiałość. Daj szansę swoim pomysłom, nawet wtedy, gdy wydają się być niemożliwe do zrealizowania. Uczciwie odpowiadaj sobie na pytanie, czy dana czynność sprawia ci radość i satysfakcję.
I najważniejsze: nie poddawaj się na starcie. Każda nauka, nawet tego, w czym jesteś najlepsza, niesie ze sobą trudności i porażki. Czy dziecko, które uczy się chodzić jest smutne z powodu swoich pierwszych upadków? Przeciwnie! Ekscytuje się podejmowaniem prób i wykonywaniem zupełnie nowej dla siebie czynności. Upadki są natomiast chwilą odpoczynku przed kolejną próbą. Postępuj podobnie. W końcu o to chodzi, by cieszyć się pasją, jej kolorami, zapachami i kontaktem z ludźmi, którzy patrzą na rzeczywistość podobnie, zupełnie jak podczas ulubionej zabawy z dzieciństwa.
